कथा लेखन:
लहानपणी सर्वांचे मन मोहून टाकणारी शीला आता विवाहित होती. लग्न होऊन काही दिवसही उलटले नाहीत आणि सासरच्यांनी शीलाला हुंड्यासाठी घराबाहेर हाकलून दिले. शीला अडखळत तिच्या आईच्या घरी म्हणजे माहेरीला पोहोचली. पण असहायक शीलाला गरिबीमुळे तिच्या कुटुंबाचे आणि भावाचे ऐकावे लागले. आवाकडून आणि कुटुंबातील इतर सदस्याकडून झालेला गरिबीचा अपमान तिला आता सहन होत नव्हते. शेवटी तिने ठरवले की ती यापुढे घरी राहणार नाही आणि तिचे आयुष्य स्वाभिमानाने आणि स्वातंत्र्याने जगेल.
लग्नाच्या वेळी वाचलेल्या पैशातून शीलाने भाड्याची खोली घेतली आणि काही दागिने गहाण ठेवले आणि त्याच पैशातून एक छोटेसे दुकान उघडले. शीलाला सुरुवातीला खूप त्रास सहन करावा लागला पण काही वर्षांनी तिने त्या वातावरणाशी जुळवून घेतलं होतं. शीलाच्या स्वाभिमानी जीवनाची नांगी आता गावभर वाजू लागली होती आणि हे प्रकरण शीलाच्या भावाच्या कानापर्यंत पोहोचले होते. बारा वर्षांनंतर शीलाचा भाऊ लाजलेल्या चेहऱ्याने शीलाचा दर गाठला. भावाला बघून शीलाला जुन्या गोष्टी आठवल्या पण तिने त्या सगळ्या गोष्टींना नकार देत भावाचे आनंदाने स्वागत केले.आणि बहिणीचा सुखी-समृद्ध संसार पाहून भावाला पश्चाताप झाला.
तात्पर्य: कोणाच्या गरिबीची कधीही खिल्ली उडवू नये.
[tex] \small\sf Thanks \: for \: joining \: brainly \: community![/tex]
